🚧Як Базыль у паходзе канаў
Максім БагдановічМаксім Багдановіч на
Ведах беларускіх
Ведах беларускіх
Як Базыль у паходзе канаў, Ўсё старонку сваю спамінаў.
#
Як Базыль у паходзе канаў, Ўсё старонку сваю спамінаў.
- Вы прашчайце, прашчайце, шнуры, Вы прашчайце, негараныя!
Мне вас болі ужо не гараць, Буйным збожжам на зары не засяваць.
- He пабачу я цябе, цёмны луг. Поле чыстае, раздольнае!
Мне па вас ужо ніколі не хадзіць, Мне зялёнай травы не касіць.
- Расстаюся я з табой, шчыры бор, Пушча цёмная, драмучая!
Мне твой шум ужо болі не чуваць.
Мне высокіх сасон не рубаць.
- Ах, прашчай ты, сямейка мая, Вы прашчайце, таварышы!
Ўжо не прыйдзецца да сэрца прытуліць, Пасядзець, пажартаваць, пагаманіць.
- Гэй, чалом табе, чалом, Беларусь, Ўся староначка бяздольная!
He забыў твой сын сваёй маці, За цябе у зямлі яму ляжаці.