🚧Зімой

Максім Багдановіч

Максім Багдановіч на
Ведах беларускіх

ЗІМОЙ

Здароў, марозны, звонкі вечар! Здароў, скрыпучы, мяккі снег! Мяцель не вее, сціхнуў вецер, I волен лёгкіх санак бег.

Як мары, белыя бярозы Пад сгнявой начной стаяць.

У небе зоркі ад марозу Пахаладзеўшыя дрыжаць.

Вільготны месяц стуль на поле Празрысты, светлы стоўп спусціў I рызай срэбнаю раздолле Снягоў сінеючых пакрыў.

Ўзрывайце ж іх санямі, коні! Звіні, вясёлых бомаў медзь! Вакол лятуць бары і гоні, Ў грудзях пачала кроў кілець.

style=”position: absolute; top: 0in; left: 2.17in”

Translated by Vera Rich.