🚧Усход

Уладзімір Караткевіч

УСХОД

Максіму Танку

Бы ў першыя дні стварэння,

Цемра, хаос і шал, Прыбой і туман спадаюць На труны змрочныя скал.

Плывеш між валоў і бачыш, Яктам, на грані імглы, Над светам і над табою Светаносна кружляюць арлы.

Нябачную ўбачыўшы радасць, Лятуць пад нябесны шацёр, I рыжае сонца праз падзі Лавай спаўзае з гор.

За ім мільёны гайдукаў Ідуць з цямноццем на бой У зялёных ірваных адзеннях, 3 дзідамі за спіной.

Над ашаломленым змрокам Сведчаннем вечнай вясны

Шумяць пераможна пад брызам Зялёныя лахманы.

Хлусня начной ліхаманкі, Жах заімшэлых стром Ў пячоры здыхаць запаўзае 3 пераламаным хрыбтом.