🚧Элегія
Аркадзь КуляшоўАркадзь Куляшоў на
Ведах беларускіх
Ведах беларускіх
ЭЛЕГІЯ
Жыццё маё — цяжкі з гадамі бой, I чым далей, то ўсё даўжэй прывалы, Буксуюць вершы, быццам самазвалы, Ды знаю я: надыдзе моманттой,
Калі не хвоі снамі баравымі
Атуляць мой дарожны неспакой, А схіляцца зларадна нада мной Mae гады з бародамі даўгімі.
Чаго прыйшлі, за цудамі якімі?
Якога мне яны жадаюць сну? Яшчэ я ўстану, падапруся кіем. Старэчыя бароды расхіну.
За ўсе гады вазьму з гадоў даніну, 3 дарогай разлічуся рэштай дзён, Астатнія, як костку, смерці кіну За той парог, дзе векавечны сон.
pRKADZ KULYASHOU