🚧Краіна мая
Пімен ПанчанкаВедах беларускіх
He трэба трывожыць цяжкія ўспаміны.
Хай славіцца дзень нашых подзвігаў мірных I дзень наш наступны.
Пры Вечным агні людзі шчасце убачаць.
А полымя плешчацца сцягам гарачым
I іскрамі вее.
Каму заляцяць тыя іскры у сэрца, Яно не счарсцвее ў таго аж да смерці I не зледзянее.
КРАІНАМАЯ
Краіна мая, радасць мая, Песня мая маладая!
Па нівах тваіх, па тваіх гаях Сынава сэрца рыдае.
Ты часта прыходзіш ка мне, як сон. Хмараю праплываеш, Птушкай садзішся на ціхі клён, Звонкім дажджом ападаеш.
Тады ўспамінаецца ўсё да драбніц, Што звязана з родным краем, — Як жыта шуміць, як агонь зарніц На дне азёр дагарае.
Як летам спякотным за днямі дні Ішлі па іржышчы калючым…
Мы ранілі ногі аб камяні, I нам не было балюча.
No need to recall drievous trouble and mischief.
May radiant peace of the golden-haired wheatsheaf Illumine the future.
By the brightness of happiness may we see better May this flame, like a flag, on the square ever flutter Its sparks star the heavens. ‘
Thet heart upon which such a spark once should settle
Will burn like camp-fire, will beat for the battle,
Will never grow colder.
Tr__a__nslat__e__d by Walter May__.