🚧Я памятаю, як сёння...
Міхась РадоўскіМіхась Радоўскі на
Ведах беларускіх
Ведах беларускіх
Я памятаю, як сёмня, Па росах ляму мапрастю Крыму, няо ніхто не дагожць Коней крылатых маіх.
- Ніхто не дагоніць, НІхто не дагоніць Коней маіхù Стары калодзеж. к Ты сааей мдэіцы За доўп век свой Многім даў напіцца. Але прыйшла пара Зубм другая, 1 в^ска дэе стаіш ты Адмірае. I хто адкажа, Год ці дваццаць пяць ‘абе, калодзеж, Смагу наталяць? МХАСЬ РАДО/СЖ’ * 41 Як суовд,” ‘^Мус«ягі,і зм»™1Т<‘юд,0,г”’ &ù’1«* ПнЙ^ Пш.йг. -у’ ■то Паі’»Л ПІО ~ Но а<яіу°Шай на,<0п,Ў’ ПаЎлу трэбГ0 Й”Л ‘ г«нма адхнііБв“вЛ Ора9 *■_ _^П^пБос^У_ У’УРм.Ужон^:М*хжч/ Што ж _ Г*° н,ш сусвд. ц/Мг,х _ПвА_ внтонаўкж* _Пяд_ _лкгомфліі_ _п*, Думаў »>» I (.»»♦/ « Дуб мж/тн* стой» д/б Ну, • яблыні «ййу б На расц) тяхой «мсохай^ У ммлі ж хапм сому Гарбуэы у жарсда» Ксжмы год ла луду родзм» Хай бы яблых важыу пуд. Быў бы тут вялію цуд Калыхнуў галла аятрысха, 1 з галінхі, нааат э нізхай, На аямлю эляцеў антон - Лоб энайшоў Цімохау ен. Як Цімоху тут ляжацв? С гау Іначай раааажаць Быу бы яблык, як гарбуз, Го э кулах набіў бы гуз да суседкі пад акно аднойчы Падышоў гармонік апаўночы. Заліваўся, пеў ён галасіста. То самотна крыху, то ўрамыста. Падышла гітара, а за ёю… Выйшла і Агата з чапялою… дднойчы апаўночы