🚧Адзвінелі бомбы ліхалецця...

Уладзімір Серыкаў

Аляксею Пыану Адзвінелі бомбы ліхалецця. - Спіць салдат ў дывіэіі сваёй I яму легенды шэпча вецер Сцеражэ Дняпро яго спакой. I плывуць, плывуць над ім аблою. 3 Краснаполля вецер іх прымчаў Мне ж здаецца, што я чую крою, I паэт з магілы сёння ўстаў. Што прачнуўся ен у сіні ранак I да землякоў сваіх ідэе. Пачытаць “Мае мерыдыяны”, Новым вершам стрэць вяоовы дзень Кожнай птушцы добра усміхнецца. Заглядзіцца чырванню-эарой А як вечар прыйдзе - схамянецца. - Ў маўзалей салдацкі пойдзе саой

« Назад Далей »

Зборнікі: Паэзія Прыдруцця