🚧Лось

Уладзімір Серыкаў

Прачынаўся смі ранак Бег у лес, на рэчку, ў поле I выхсэдзілі і туману Залацістыя таполі Месяц ллаааў ля чароту У затоцы той рачной А сцяжынкаю употай Лось ішоў на вадапой МільганулІ раптам цені - Цзліў нехта ў галаву. Стаў сахаты на калені, Паваліўся на траву. I дыміліся расінкі У зялёных мурагах Памутнелыя спязінкі Стылі бопем у вачах. 32 -.УГАДЗ^РСЕРЫКАЎ

« Назад Далей »

Зборнікі: Паэзія Прыдруцця