🚧Вехіры

Васіль Дзеравяшка

Бор сойкаю аэваўся на дасвецці, Прапахла лісце водарам грыбоў А ў полі куст, саломы стог ды вецер У шлях праводзяць дзікіх галубоў Да белі выцвіў верас на палямах, I патухае вогнішча зары Самотна мне, калі з палёў убраных У вырай адлятаюць вехіры Замкнула восень пералетаў кола: Час пакідаць свой лес, свае палі. Я так скажу - галубянят у школу, У першы клас бацыа іх павялі ттгіпт ВАСіЛ^ДЗеРАВЯНЖА . ц

« Назад Далей »

Зборнікі: Паэзія Прыдруцця