🚧Сцяною бор стаіць вячысты...
Мікола КозыраўМікола Козыраў на
Ведах беларускіх
Ведах беларускіх
Сцяною бор стаіць вячысты. да неба вымкнуліся сосны Стаіць спакойна-урачыста. Над снежнай шапкай думаў кросны у вершалінах віскуць хмары, А вецер сцішыўся ў сумбтах. Пад белай коўдраю абшары Адпачываюць у ахвоту А сосны, як жывыя струны. 3 зямлі да воблакаў нацяты. Мне дзень той, калі іх не слухвў. Здаецца незваротнай стратай