« Назад Далей »

🚧Партызанскі лёс

Таццяна Клімава
Таццяна Клімава на
Ведах беларускіх

ТЫ НУАН. уСХВаЛЯВвНЫ, і ійнрдрш эадумбнна? Можа, зпадваеш тужл Іва Поріыэвмскія імоны? 1 ых горояў. што аярнуцца Ме эмаглі пад двх галіні,. Ьудэяць моўмкі абеліскі Гаой трывожны успамін Ма журыся, парадэелы, Мой прыдруцкі сіні бор. Глянь. падласак кумаравы Цмі на макаўкі дазор Чую сорцам шум-трывогу, Рааумаю гоман твой Калышы маю надэою На аяленых лапках хоой Пожелтеашпе лнстья Жалко ропіцуг в ветвях, Н пуглнвая птмца Вдруг забплась в сетях. Посеревшее небо Плачет стылым дождем. Разгулявшнйся ветер Взвплся резвым конем. Закурнв снгарету. Выхожу за порог, Там петляет по попю Грязь размытых дорог П взгрустнулось немного. вспомннл прошлую номь. Кареглазую ннмфу, Уходяшую в сумраке прочь ^’‘** «ОДУМ відмв У*’’* всю явмпіо Н ОПНТЬ холсуід КІШ’П» о ветроМ| ме^лЬМ5 Ьшіый онаг ц мороэ” Ю’ Тем горн, ЭДООь канава I ‘СІ ЗДНОЙ ПОД ОТКОО - ’ іМйТмшкам эабава Лыжн, санкм. коныш - Дпн НІ ры йср сгодмтоя, А колдунья знма Собой можот пзрднться. Н кудожмнк мороэ Смом пмшат полотна, Покрымн узором Пром»рэшно окнв

« Назад Далей »

Зборнікі: Паэзія Прыдруцця