Наднарачанскія сосны
Максім ТанкМаксім Танк на
Ведах беларускіх
Ведах беларускіх
Яны калышуцца
З асмаленымі кронамі,
З залітымі жывіцай
Ранамі ад куль.
У ясную пагоду
Аж на заходні бераг Нарачы
Уброд пераносяць сонца,
Памагаюць рыбакам
Цягнуць з сялявай невад,
А вечарам
Спяваюць з піянерамі
I скачуць цераз агонь.
У навальніцу —
З далоні на далонь
Сваіх пакручаных
I вузлаватых рук-галін
Перакідаюць
Абліскавічаныя
Гром і хмары.
Я, нават будучы глухім,
Між тысяч іншых сосен
Адрозніў бы іх пошум
I, нават будучы сляпым,
Абняўшы ці пацалаваўшы,
Іх пазнаў бы.