🚧Начнога неба каляіна...

Змітрок Марозаў

Начнога небе каляіна Світае эорнай чысцінвй Мая любімая жанчына, Пабудзь хвіліначку са мной Пасля раэлучніцы-пуціны Мне гэтак хораша э табой. Мая пяшчотная жанчына, Пабудэь хвіліначку са мной. Хай нас агорнуць успаміны Юначай чыстаю тугой, Мая адданая жанчына, Пабудзь хвіліначку са мной. Забудзем крыўды смак палынны, Спатолім сэрцы дабрынбй… Мая адзіная жанмына, Пабудзь хвіліначку са мной.

« Назад Далей »

Зборнікі: Паэзія Прыдруцця