Камяні Брэсцкай крэпасці

Рыгор Барадулін

У скронях зямлі
Мы трывожнымі жылкамі стукаем,
Мы сценамі жывымі былі
Крэпасці непадступнай.
Гэта акамянеў
Наш гнеў,
Гэта мы згарэлі ў агні,
Мы — скрываўленыя камяні,
Мы хацелі для вас цішыні,
Людзі…

« Назад Далей » in English

Зборнікі: Беларуская лірычная паэзія